Terug naar overzicht

Clean2Antarctica maakt zich op voor vertrek!

We beginnen nu écht kriebels in onze buik te krijgen. De afgelopen maanden hebben we Edwin ter Velde en zijn voorbereiding op de zon-aangedreven expeditie naar de Zuidpool op de voet gevolgd. Maandag 19 november is het zover: Solar Voyager bestuurders Edwin en zijn vrouw Liesbeth vliegen naar Chili vanwaar ze doorreizen naar Antarctica. Het doel is om in 40 dagen van Union Glacier naar het meest zuidelijke punt te rijden. Ongeveer een week voor vertrek zochten we Edwin en Liesbeth op in het Mission Control Center te Zaandam om te kijken of ze al helemaal klaar voor vertrek zijn en hen succes te wensen.

Mission Control Center van de expeditie

We lopen binnen in het mission control center van Clean2Antarctica. Van hieruit wordt de expeditie en de vorderingen nauw in de gaten gehouden. Voorheen was Clean2Antarctica gevestigd in Amsterdam Noord maar ze zijn onlangs verhuisd naar deze loods op een oud defensieterrein. Vroeger was het control center een drukkerij. De sfeer en locatie passen goed bij Clean2Antarctica en hun verhaal. Het is hét ultieme recycle project.

In het midden van de ruimte staat een aantal schermen waarop alles wordt bijgehouden. Denk aan gegevens die te maken hebben met de techniek, het weer, de navigatie, gezondheid en biometrische gegevens van Edwin en Liesbeth. Alles is permanent op de schermen te zien. Hoeveel zonne-energie wordt er opgehaald en hoeveel wordt er omgezet in energie? Wat is het elektrisch vermogen? Wat is het mechanisch vermogen? In dat laatste onderdeel zitten bijvoorbeeld de tandwielkasten van Apex Dynamics.

“Elke dag krijgen we een 24-uurs weersverwachting van het KNMI door. De navigatiepost vertelt ons wat de vorderingen zijn, waar we op het ijs zitten en of we al terug moeten. Want dat we de zuidpool willen halen is allemaal leuk en aardig, maar dat moet wel op een veilige manier gebeuren. We moeten op tijd weer van het continent af zijn want het is maar tot een bepaalde tijd van het jaar toegankelijk voor luchtvaart en dus ook maar voor een bepaalde tijd leefbaar voor ons” aldus Edwin ter Velde.

Een uitdagende tocht

Het is erg spannend of ze de Zuidpool, zelfs met alle voorbereiding, gaan halen. Het eerste deel van de tocht gaat dwars door het gebied met de meeste Crevassen, ijsscheuren van tientallen meters diep die je maar moeilijk kan zien. De kaarten van vorig jaar zijn maar een gedeeltelijke hulp, het ijs verschuift jaarlijks zo’n 22 meter! Een stevig begin zullen we maar zeggen.

“Naast ijsscheuren zit er in onze route veel hoogteverschil, we stijgen namelijk zo’n 3000 meter. De 26e vliegen we vanuit Chili naar Union Glacier. En 3 januari moeten we weer terug zijn. Het is in totaal een tocht van 2400 km die we willen afleggen. Hopelijk slagen we daarin. Al die extremiteiten bij elkaar maakt dat dit de meest uitdagende tocht mogelijk is.” vertelt Edwin ter Velde.

Voorbereiding

“Echt lichamelijk voorbereiden op de tocht is vrij lastig. We verbranden daar zo´n 7000 calorieën op een dag dus we hebben daar speciaal eten voor laten maken. We kunnen niet al beginnen met `ineten` want wat we binnenkrijgen staat, voor de beeldvorming, gelijk aan 18 big macs. Als je daar nu mee begint, gaat er snel wat mis.” Vertelt Edwin.

Liesbeth vervolgt “We hebben getest in een koelcel om de kou te ervaren en de kleding te testen. Daardoor kun je wel weer iets afstrepen en is het weer een stapje dichter naar de tocht toe. Door die ervaring vertrouw je je lichaam ook weer wat meer en heb je er wel vertrouwen in dat het die kou aan kan.

Omdat we zo´n enorme lange afstand afleggen in 40 dagen en de wagen niet snel gaat -5 km per uur- moeten we dag en nacht rijden. Daarnaast is het altijd licht, dus je hebt geen dag en nacht ritme meer. We zullen daar dus de polyfase slaap toepassen, wat inhoudt dat je per 3 uur een half uur slaap en op een dag in totaal 4 uur slaap krijgt. Dat hebben we afgekeken van zeilers. We beginnen een week voor ons vertrek met in dat ritme komen. Je mag van de artsen dan ook niet sporten en geen autorijden. Verder zal de laatste week, net als de afgelopen weken, in het teken staan van interviews en media items.”

Laatste weken voor vertrek

Afgelopen weken kwamen o.a. EenVandaag, ZDF, BBC One en Mark Rutte nog langs in het Mission Control Center. Ook National Geographic geeft aan een item te willen maken over de expeditie. Dat zijn slechts een paar grote voorbeelden. Echt groots of groter dan het is, willen Edwin en Liesbeth het eigenlijk niet maken. Dat geven ze telkens ook duidelijk aan. Het past niet bij hun actie en waar ze voor staan.

“Wij zijn niet speciaal, iedereen kan dit. 2 jaar geleden begon het met het bestrijden van het weggooien van plastic. Dat heeft uiteindelijk geleid tot deze expeditie. We hebben dit 2 jaar voorbereid.” Zegt Edwin.

Gezonde spanning

“Het is spannend, het is mediawaardig maar wat we bereiken gaat ook met vallen en opstaan.

Naast dat er veel dingen goed gaan, gaat er net zo goed behoorlijk wat fout. We willen dus ook niet roepen hoe groots en belangrijk dit is en wat voor een hoogtepunten we allemaal beleven. Ik ben bijna mijn vinger bijna verloren, of ik stond een behoorlijke tijd met allerlei lastige instrumenten en metingen mijn locatie te bepalen terwijl Liesbeth allang op de GPS kon zien waar we ons bevonden. Heel suf, maar dat hoort er net zo goed bij.

Ik ben in feite maar een kleine spil in een groter geheel. Daar is een mooie parallel te vinden met de tandwielen van Apex Dynamics eigenlijk, die in de Solar Voyager verwerkt zijn, dat is ook een onderdeel van een groter geheel. Het kan dan een onderdeel zijn, maar het is wel belangrijk dát het er is.

Je hoeft echt geen miljonair, hoogleraar of belangrijk wetenschappelijk onderzoeker te zijn om zoiets op te zetten. Ik kom ook maar gewoon uit Zaandam en had verder niet een dergelijke achtergrond.” Aldus Edwin.

Met zijn vieren gaan ze op expeditie. Edwin en zijn vrouw Liesbeth rijden in de Solar Voyager. Achter de Solar Voyager rijdt een Arctic Truck met de filmploeg. Zij staan continu in contact met de buitenwereld, editen het videomateriaal en sturen het uitzend-klaar door naar het Mission Control Center. Daarnaast maken zij een documentaire over deze expeditie. Die zal, als het allemaal lukt, een paar maanden na aankomst worden vertoond tijdens een groot event.

Naast het besturen van de Solar Voyager zullen Edwin en Liesbeth ook nog meewerken en bezig zijn met wetenschappelijk onderzoek. Ze onderzoeken kosmische delen, maken seismologische metingen en houden contact via de satelliet van Hiber. Als de communicatie succesvol verloopt maakt de satelliet het voor iedereen mogelijk, waar dan ook, om gebruik te maken van betaalbaar en simpel internet en het uitlezen van data.

Het Mission Control center is continu bemand door zo’n 4 medewerkers. Zij houden alles bij, spelen informatie door en regelen daarnaast communicatie met sponsoren, media en andere geïnteresseerden.

Blik op de toekomst

Wat er op de planning staat na de expeditie is nog onbekend. Er is zoveel tijd en voorbereiding in de reis gaan zitten. Naast de Zuidpoolexpeditie is er vanuit Clean2Antarctica ook nog de Quest for Change georganiseerd, die op 27 augustus 2018 begonnen is.

De Quest for Change is een zeilende denktank met een groep studenten aan boord die gedurende de reis bedrijven helpt om duurzame oplossingen te vinden. De reis bestaat uit 3 verschillende legs. De laatste leg zal begin maart eindigen. Dan komt de Morgenster met de laatste groep studenten weer in Amsterdam binnenvaren. Edwin en Liesbeth zullen gedurende de zuidpool-expeditie via het Mission Control Center in contact staan met de zeilboot. Het plan is om na binnenkomst van de Morgenster een groot evenement te organiseren om de geboekte resultaten van beide reizen gezamenlijk te vieren.

Er zijn genoeg ideeën en plannen voor de toekomst na maart. Edwin wil daar verder nog niet veel over kwijt. Enerzijds omdat hij zijn volle aandacht nu nodig heeft voor de expeditie naar de Zuidpool en anderzijds omdat het nog allemaal concreter vormgegeven moet worden alvorens er iets over los te laten.

Apex Dynamics wenst Edwin en Liesbeth in elk geval alle succes met deze uitdagende expeditie en een veilige terugkomst. Wij zullen ze met veel belangstelling volgen en we wachten ze in januari op met een kop warme koffie, Bossche bollen en een warme kruik!